İstanbul Gelişim Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü: Enstitü Bülteni (Cilt:1, Sayı: 6, Haziran 2021) ﻿

İstanbul Gelişim Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü

İstanbul Gelişim Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü: Enstitü Bülteni (Cilt:1, Sayı: 6, Haziran 2021)

dc.contributor.author	İstanbul Gelişim Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
dc.date.accessioned	2021-07-11T22:37:54Z
dc.date.available	2021-07-11T22:37:54Z
dc.date.issued	2021	en_US
dc.department	Lisansüstü Eğitim Enstitüsü	en_US
dc.description.abstract	“Gelişmiş” etiketli ülkelerin “kötü kalkınmışlıkları” ile gelişmekte olan ülkelerin gelişmiş ülke modellerini taklit çabalarının kötü sonuçlarının işaret ettiği gelişme bunalımının varlığı, büyümenin nasıl olması gerektiği ve hangi koşullarda toplumsal ve ekolojik planda geçerli olabileceği sorunlarını gündeme getirmektedir. Yeni gelişme stratejilerinin ilk habercilerinden biri de Mahatma GANDHİ’dir. Uzun süre ekonomistlerin her gördüğü bu düşünürdeki ahlak sorununun tuttuğu üstün yer özellikle zikredilmelidir. Her ekonomi politikası beğenilsin ya da beğenilmesin belirli bir ahlaki değerler bütünü üzerine oturtulmuştur. Yani, mutlaka normatif nitelikler içerir. Gandhi’de ahlaki tasa herşeyin, bu arada produktivite sorununun da önündedir. Ona göre önemli olan tek şey insanların birbirlerine verdikleri hizmettir. Gandhi’nin “kimin için kalkınma” sorusuna verdiği yanıt gayet nettir: fakir köylüler, toplumun ezilen, horlanan ve fakir kesimleridir. Dünyanın tüm fakirleri Gandhi’nin kalbine yakındır. Düşünür onlara hiç usanmadan yaşamlarının daha iyiye gitmesi için örgütlenmelerinin mümkün olduğunu göstermeye çalışır. Kendilerine güvenmelerini ister. Yapmaları gereken şeyleri onlara anlatır: kasabaların temizlenmesi, basit ama etkin sağlık kurallarına uyulması, yerel bitkilerden sağlık ve beslenme için yararlanılması, basit ama herkesin yararlanabileceği üretim tekniklerinin (örneğin, okullarda öğrenci çalışmalarıyla gerçekleştirilen materyaller) yaygınlaştırılması vb. Gandhi’ de bir başka hedef kırsal kesim insanlarının kendilerine güvenmelerinin sağlamaktır. Onların haysiyetlerine sahip çıkmalarını ister. Günlük basit ama etkin vatandaşlık eyleminin tadını onların kafalarına zorla sokmak ister. Basit olanaklardan yararlansınlar ister. Görüldüğü gibi, Gandhi’de pragmatik yan kendini hissettiriyor. Ama bu pragmatizm bireyin zenginleşmesini önermez, tam aksine durmadan genişleyen genişleyen gereksinimlerin tiranisine bağlı olmayı reddeder, maddi zenginlik yarışını reddeder. Gandhi insan gereksinimlerinin otokontrolünden yanadır, aza kanaat etmeyi öğütlemektedir. Bu düşüncelerin büyük ölçüde Asya bozkırlarının koşullandırmalarından biçimlendiği söylenebilir. Gandhi’ de asıl önemli soru: güncelliğini bugünde yitirmeyen “ne kadarı yeterli” sorusudur. Bu soru kuşkusuz Batı’nın son 2 yüzyıllık toplumsal filozofisini sorgu sandalyesine oturtmaktır. Çünkü, sınırlı istisnaları bir tarafa bırakılacak olursa, Batı’nın liberal ve marxistleri insan gereksinimlerinin ve tüketimin kesintisiz tırmanmasını gelişme kriteri olarak almakta birleşmektedirler.... Prof. Dr. Ömer GÜRKAN Ekonomi ve Finans Bölümü Öğretim Üyesi	en_US
dc.identifier.issue	6	en_US
dc.identifier.uri	https://hdl.handle.net/11363/2852
dc.identifier.volume	1	en_US
dc.language.iso	tr	en_US
dc.publisher	İstanbul Gelişim Üniversitesi / Istanbul Gelisim University	en_US
dc.relation.publicationcategory	Yazar Denetimli Yayın	en_US
dc.rights	info:eu-repo/semantics/openAccess	en_US
dc.rights	Attribution 3.0 United States	*
dc.rights.uri	http://creativecommons.org/licenses/by/3.0/us/	*
dc.subject	İstanbul Gelişim Üniversitesi	en_US
dc.subject	İstanbul Gelişim Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü	en_US
dc.subject	Bültenler	en_US
dc.title	İstanbul Gelişim Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü: Enstitü Bülteni (Cilt:1, Sayı: 6, Haziran 2021)	en_US
dc.type	Other	en_US